Gecenin karanlığında yanlış yola girip dizlerine kadar batınca çamura, en iyi ihtimalle küfredersin ahmaklığına, kaderine, o bataklığı başka yerde değil de orada icat eden doğaya, o doğayı böyle olduruveren Allah’a ve daha nicesine. Bu en iyi ihtimal... Bataklık dedik, öyle metafor falan değil, ağır ağır çekiyor içine. Artık birkaç dakikada mı, bir-iki saatte mi malum sona doğru gidiyorsun.
1-Tutacak bişey ararsın kurtarmak için kendini.
Hata! Daha çabuk batarsın debelendikçe.
2-Kaderine razı olup dua etmeye başlarsın.
Hata! Bu hayatı kurtaramayan sözcükler öte dünyada hiçbir işe yaramaz.
3-Kafanı kaldırıp gökyüzüne bak, o zamana kadar bildiğin bütün takımyıldızlarına yeni adlar ver. Üstelik başın dik kalır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder