İnsanın nerede blunduğu sorusunun aşırı önemsenmesi, insanların henüz sürüler halinde yaşadıkları ve yiyecek bulabilecekleri yerleri ezberlemek zorunda oldukları zamanlardan kalmadır.
(...)
...neredeyse ayırdına varmaksızın, ama kendinden emin bir biçimde ağırlığını koyan, büyüklenme ile dostluk göstermenin kıvamını tam olarak saptayabilen aristokrasiye özgü yetenek...
(...)
Modern insan klinikte doğuyor, klinikte ölüyordu: O halde aynı zamanda bir klinikte yaşamalıydı!
(...)
...nesne, yalnızca sınırlarıyla ve böylece de çevresine karşı belli ölçüde düşmanca bir eylemle varlık kazanabilir... insanın hemcinsine en yoğun biçimde yaslanmasının temelinde aslında onu yadsımasının yattığı...
(...)
Bir dövüş ardında her zaman, deyiş yerindeyse fazla acele içli dışlı olmaktan kaynaklanan, nahoş bir tat bırakır...
(...)
Sporun, çok dikkatle paylaştırılmış, genel bir nefretin yarışmalara yöneltilen tortusu olduğu...
(...)
...sorunlarını hesap cetveliyle çözmeye alışmış insan, artık insanlarca ileri sürülen savların yarısını ciddiye almaz.
(...)
...kendini bir zamanlar ötekiyle karıştırmış olmanın verdiği o tedirgin edici duygu...
(...)
Aslında aptallığın kendine uyduramayacağı hiçbir önemli düşünce yoktur, aptallık her yanıyla devingendir ve sırtına hakikatin bütün giysilerini geçirebilir. Buna karşılık hakikatin her zaman tek bir giysisi, tek bir yolu vardır ve o yüzden hakikat, her zaman elverişsiz konumdadır.
(...)
...böyle bir durumda bu en yüce kişinin yakınında ondan daha çok kişilik sergilememek, nezaketin gereği ve mahremiyetin doğal biçimi oluyordu.
(...)
...yaşam hiçbir zaman bir yerden taşları sökmeden bir başka yerde bir şeyler inşa etmez.
(...)
Ruh, insan cebir dizilerinden söz edildiğini duyduğunda kaçıp saklanıveren şeyin ta kendisidir.
(...)
...büyük düşünce,bir tür erime durumundadır, Ben, bu konumdan geçerek sonsuz enginlere açılır ve dünyaların enginlikleri de Ben’e karışır, bu arada insan neyin kendisine,neyin sonsuzluğa ait olduğunu anlayamaz.
(...)
İnsanın yaptığı her şeyde masum olduğu ikinci bir vatanı vardır.
'Niteliksiz Adam', Robert Musil,1930
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder