Leyla: Adım atarken önünüze bakmak âdetiniz değil galiba.. Hay Allah, vapuru da kaçırdım. Çok fena oldu. Şimdi, bir saat bekleyeceğim.
Tarık: (Genç kızın, ortalığa saçılan eşyasını toplamasına yardım ederken) Benim işim de çok acele, ama…
Leyla: Sizin bütün işleriniz acele galiba.
Tarık: Tabii, şey, sigortacılık tabii.
Leyla: Belli işiniz hep kazalarla.
(…)
Tarık: Hep bir şeyler yapmak, bir delilik geçiyor aklımdan. Her şey ne kadar güzel. Ağaçlar, denizler, evler, insanlar, yollar. Sen niye her gün yanımda olmayacaksın?
Leyla: İşleri delilikle halledemeyiz. Ancak, akıllı uslu düşünürsek olur.
Tarık: Düşünmeyeceğim işte, akıllı uslu düşünmeyeceğim. Ben seni deliler gibi seviyorum. Akıl benim işime karışamaz artık, anlıyor musun karışamaz.
'ÜSKÜDAR İSKELESİ', Suphi Kaner, 1960
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder